Allah korkusu hakkında bilgi verir misiniz?

Misafir KullanıcıSözlükte korkmak, bilinen veya hissedilen bir işaretten dolayı irkilmek, bir tehlike karşısında ne olacağı endişesi içinde olmak, gelecekte hoşlanmadığı bir şeyle karşılaşma düşüncesiyle kalbin yanıp üzülmesi demektir. Allah korkusu, terim olarak, "Allah’ın sonsuz yüceliği karşısında irkilmek, O’nun sonsuz büyüklüğüne paralel olarak hamd ve tesbih yapılamayacağını fark etmek, O’nun sayısız nimetlerine karşı yeterince şükredememe endişesi içinde olmak, O’nun sınırsız kemaline karşı duyduğumuz yahut duymamız gereken muhabbetin bazı tutum ve davranışlarımızla zarar göreceği kaygısını taşımaktır."

 

Allah korkusu Kur’an’da teşvik edilen korkulardan biridir. "Eğer mü’minler iseniz benden korkun." (Al-i İmran, 3/175) "Ey kullarım! Benden korkun, sakının." (Zümer, 39/16) gibi birçok ayette Allah’tan korkulması emredilmiştir. Ancak Allah korkusu; insanın karanlıktan, açlıktan, yırtıcı hayvanlardan ve düşmandan korkması gibi bir korku değildir. İnsan, isyanı sebebiyle Allah’ın rahmet, mağfiret, rıza, sevgi, dostluk ve nimetlerinden mahrum kalmaktan; ilahi huzurda hesap vermekten ve dünya ve ahirette azabına uğramaktan korkar.

 

Kur’an’da Allah’ın gıyabında, makamından, vaidinden ve azabından korkmak söz konusu edilmiştir.a.) Allah’ın gıyabında korkmak (Maide, 5/94; Yasin, 36/11); Allah’ı görmeden, henüz huzuruna varmadan korkmaktır. b) Allah’ın makamından korkmak (Rahman, 55/46; Nazi’at, 79/40-41); Kur’an’da "Allah’ın makamından korkma" ifadesi kullanılmış ve bu korkuya sahip olanlar, cennetle müjdelenmişlerdir. Allah’ın makamı ile murat, insan ve cinlerin kıyamet gününde hesap vermek için Allah’ın huzurunda durmalarıdır. Allah, kullarının gizli-aşikar bütün yaptıklarını bilir, görür ve söylediklerini duyar. İnsanlar Allah’ın denetimi ve gözetimi altındadırlar. c) Allah’ın va’idinden korkmak (İbrahim 14/14); Allah’ın rızasından, cennet ve nimetlerinden mahrum kalmaktan, lanete ve sürekli azaba uğramaktan korkmaktır. Allah, mü’minlere cennet; kafir ve münafıklara ise cehennem va’dinde bulunmuştur (Tevbe, 9/68, 72). d) Allah’ın azabından korkmak (Ra’d 13/6; Hicr 15/49; Fussilet 41/43; Hadid 57/20).

 

Allah korkusu; Allah’ın celal sıfatlarına, vaid ve azabına yöneliktir. "Allah kullarına zerre kadar zulmetmez." (Nisa, 4/40) Yüce Allah; varlığını, birliğini, meleklerini, kitaplarını, ayetlerini ve Peygamberlerini inkar edenleri, yalanlayanları ve isyan edenleri cezalandıracağını Kur’an’da bildirmiştir. İsyankar insan, tövbe edip af dilerse bağışlanır. İnkar, isyan ve zulmüne devam ederse cezalandırılır. İşte insan, bu inkar, isyan ve zulüm sebebiyle Allah’ın cezalandırmasından korkar. Yüce Allah, kendisini hem bağışlayan hem de cezalandıran olarak tanıtmıştır. İşte Allah korkusu insanın; Allah’ın mağfiret ve rızasından mahrum kalma, acı ve şiddetli azabına uğrama endişesi taşımasına yöneliktir. Allah korkusu deyince bunun anlaşılması gerekir.

 

Allah’ın azabından korkulması gerekir. Çünkü Allah’ın azabı; büyük (Bakara, 2/7), alçaltıcı (Bakara, 2/90), şiddetli (Bakara, 2/165), korkunç (İsra, 17/57), sert (Lokman, 31/24) ve kötü (Zümer, 39/24) bir azaptır. Allah, suçsuz yere hiç kimseyi cezalandırmaz. Ancak insanlar cezalandırmayı hak ettikleri bir suç işledikleri takdirde cezalandırır. Asıl cezalandırma yeri ahirettir. Bununla birlikte Allah, dünyada da insanları çeşitli şekillerde ıslah olmaları için cezalandırabilir. Geçmiş kavimlerden birçok insan ve toplumu inkar ve isyanları sebebiyle cezalandırmıştır (Ankebut, 29/40; En’am, 6/65). Allah korkusu hem dünyada hem de ahirette cezalandırılmaktan korkmayı ve cennet nimetlerinden mahrum kalmayı ifade etmektedir. Kur’an’da Allah’ın azabından emin olunmaması istenmiş (A’raf, 7/97) ve Allah’ın azabından ancak hüsrana uğrayanların emin olacakları bildirilmiştir (A’raf, 7/99).

 

Kur’an’da Peygamberlerin (Ahzab, 33/39), alimlerin (Fatır, 35/28), akıllı insanların (Ra’d, 13/19), hidayete erenlerin (Tevbe, 9/18), muttakilerin (Enbiya, 21/49), salihlerin (Beyyine, 98/7-8), namazlarını kılan (Me’aric, 70/27), hayırda yarışan (Mü’minun, 23/60), kurutuluşa eren mü’minlerin (Nur, 24/52), meleklerin (Enbiya, 21/26), canlı ve cansız bütün varlıkların (Nahl, 16/49-50; İsra, 17/57) Allah’tan korktukları bildirilmiştir.

 

Allah’tan korkanlar; Peygamberin uyarısına kulak verirler (Fatır, 35/18), iman edip salih ameller işlerler (Beyyine, 98/7-8), Kur’an’dan öğüt alırlar (Ta-ha, 20/3), Kur’an kıssalarından ibret alırlar (Nazi’at, 79/26), Allah ve Peygamberin emirlerine uyarlar (Nahl, 16/49-50), Kur’an okununca derileri ürperir, kalpleri Allah’ın zikrine karşı yumuşar (Zümer, 39/23; Enfal, 8/2) ve günahları terk ederler (Maide, 7/27-28). Allah’tan korkan insan; hırsızlık, gasp, hainlik, iftira, zulüm ve işkence yapamaz, insan öldüremez, içki içemez, kumar oynayamaz, hiç kimsenin bulunmadığı bir yerde olsa bile suç işleyemez, namazını, orucunu, zekatını ve haccını terk edemez, hiçbir görevini ihmal edemez. Çünkü Allah korkusu bütün bunlara mani olur. Allah’tan korkan kimse; ibadetlere devam eder, günahlardan sakınır, bir günah işleyince üzülür ve hemen bu günahından tövbe eder, nefsini hesaba çeker ve ahlakını güzelleştirir.14 Şubat 2015 - 08:10:51